80'lerde bir Michael Jackson, bir Madonna bir de Mory Kante vardı...(diğerlerini saymaya kalkmayalım şimdi.)
Mory Kante'nin Yeke yeke'si karşıma çıkınca eski günlere döndüm...Çeşidin az olduğu o ortamda daha mı mutluyduk acaba? Yoksa Schopenhauer haklı mı ¿